Het was zaterdagavond niets anders dan een orgie van geweld bij het Opera Zalencentrum in Den Haag. Twee groepen Eritreeërs gingen elkaar én de politie te lijf met stenen, stokken, ijzeren staven, honkbalknuppels en zwaar vuurwerk. Een politieauto, een politiebusje, meerdere personenauto’s en een touringcar gingen in vlammen op. Vier agenten raakten gewond.
De vraag rijst: hoe gastvrij moet onze samenleving zijn voor mensen die hiernaartoe komen en zich schuldig maken aan openbare geweldpleging of die andere misdrijven begaan? Mag een land dat vreemdelingen opvangt, eisen dat zij zich een beetje gedragen en zich aan de wet houden? Ik zou zeggen van wel.
Verschillende media hebben zich de afgelopen dagen gestort op de achtergronden van het geweld tussen de twee groepen uit Eritrea. Waarom opeens dit ’exotische’ conflict achter de Hollandse duinen? De Eritrese dictator Isaias Afewerki regeert zijn land met ijzeren vuist. De erbarmelijke mensenrechtensituatie is voor veel Eritreeërs de reden hun land te ontvluchten. En er zijn nog meer redenen, zoals het ontlopen van de dienstplicht, die er kan oplopen tot wel tien jaar.
Uitkering
Ik begrijp dat echte vluchtelingen uit Eritrea voor een (tijdelijke) verblijfsstatus in aanmerking komen, maar wat doen de fans van deze dictator in Nederland? Zij kunnen prima terug naar hun vaderland, maar zitten blijkbaar liever in Nederland met een uitkering (90 procent van de Eritreeërs zit in de bijstand) en intimideren en bespioneren hun landgenoten dat het een lieve lust is. Deze praktijk en de gewelddadigheden van afgelopen zaterdag zijn volgens de Vreemdelingenwet voldoende om verblijfsvergunningen in te trekken en deze Eritreeërs op het vliegtuig terug naar huis te sturen. Toch gebeurt dat niet.
De Nederlandse Vreemdelingenwet stelt voorwaarden aan het verstrekken en verlengen van een verblijfsvergunning. Zo wordt een verblijfsstatus geweigerd of ingetrokken wanneer een asielzoeker of statushouder door een Nederlandse rechter is veroordeeld tot een gevangenisstraf van minimaal drie jaar. Een verblijfsvergunning wordt ook geweigerd aan vreemdelingen die buiten Nederland een ernstig misdrijf hebben gepleegd of als zij een gevaar vormen voor de openbare orde of de nationale veiligheid.
Wettelijk kader genoeg voor het consequenter uitzetten van figuren die de Nederlandse gastvrijheid misbruiken voor het uitvechten van onderlinge vetes of zich anderszins gewelddadig of crimineel manifesteren. Volgens het Wetboek van Strafrecht komt mishandeling, diefstal, oplichting, aanranding en openlijke geweldpleging in aanmerking voor een gevangenisstraf van drie jaar. Nogal wat vreemdelingen met strafbare feiten weten uitzetting echter te ontlopen omdat rechters in meerdere gevallen milder straffen en zo – niet zelden opzettelijk – uitzetting weten te voorkomen.
Zo kreeg de Afghaanse asielzoeker Zaman S. in 2018 maar twee jaar cel voor de verkrachting van een licht verstandelijk beperkt meisje van 18, om te voorkomen dat hij zijn verblijfsvergunning kwijt zou raken.
In datzelfde jaar werd de Syrische statushouder Saleh A. veroordeeld tot zes weken celstraf voor vernielingen aan het Israëlische restaurant HaCarmel in Amsterdam. Hij had schreeuwend de ramen ingeslagen en stal de Israëlische vlag. Na zijn veroordeling kondigde hij aan dat hij opnieuw zou toeslaan en zo geschiedde. Gekleed in camouflagepak ging hij los op het restaurant en de eigenaar. Uiteindelijk kreeg Saleh A. een celstraf van een jaar en vier jaar tbs wegens brandstichting en openlijke geweldpleging. Van uitzetting uit Nederland is geen sprake.
Terroriseren
En wat te denken van de groep criminele asielzoekers die geen schijn van kans maakt op asiel, maar buurten – verspreid over Nederland – terroriseren met berovingen, bedreigingen en geweld tegen willekeurige voorbijgangers en winkeliers. Deze groep heeft weinig tot niets te vrezen van Nederlandse rechters.
Azc-personeel weet zich geen raad met agressieve asielzoekers die medebewoners aanvallen. NRC berichtte deze week dat een agressieve Iraakse asielzoeker ten onrechte tijdelijk in een isoleercel is geplaatst. De Irakees had andere asielzoekers mishandeld; een was tegen zijn hoofd geschopt. Voor zijn verblijf in een isoleercel wees de rechter hem een schadevergoeding van 4000 euro toe.
De Telegraaf bericht deze week over een rechtszaak tegen een Syrische asielzoeker die in een zwembad in Zandvoort vier meisjes heeft aangerand. Een van hen vertelde dat de man zijn benen om haar middel had geklemd en zijn geslachtsdeel tegen haar heup had geduwd. Volgens de Syriër wachten zijn vrouw en dochters in Turkije op gezinshereniging in Nederland. Zijn advocaat vreest dat een onvoorwaardelijke celstraf zijn asielaanvraag in gevaar zal brengen. Bij voldoende bewijs verdient deze man uiteraard geen enkele plek in onze samenleving. De rechter doet op 5 maart uitspraak.
De overheid heeft de plicht de samenleving te beschermen tegen gewelddadige individuen. De Vreemdelingenwet geeft de overheid de mogelijkheid om het importeren van gewelddadige vreemdelingen tegen te gaan. Ook rechters dienen de veiligheid van de samenleving en zouden die vaker zwaarder moeten laten wegen. Dat houdt de consequenties voor misdadig gedrag ook scherp.
Deze column verscheen op 22 februari 2024 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties