Het communisme heeft in de vorige eeuw naar schatting 94 miljoen mensen het leven gekost. Voor weer een nieuwe generatie jongeren in het Westen vormt deze reputatie geen enkel bezwaar om de heilsleer te omhelzen als de grote belofte die alles gelijk en rechtvaardig maakt.
Van alle roergangers is de Chinese partijleider Mao Zedong met afstand de grootste slager ooit. Zijn streven naar communistische puurheid tijdens de Culturele Revolutie heeft 65 miljoen Chinezen het leven gekost. Jozef Stalin is een goede tweede met twintig miljoen doden; gevallen tijdens de collectivisering van de landbouw of vermoord in de gevangenkampen in Siberië.
En ook de Cambodjaanse dictator Pol Pot behoort tot de revolutionairen met het bloed van miljoenen aan zijn handen. Op weg naar een marxistisch Utopia lieten zeker twee miljoen Cambodjanen door honger, uitputting, marteling of executie het leven.
Het is wonderlijk dat er links geëngageerde studenten zijn die met gemak over deze killing fields heen stappen om het communisme nog een tweede, derde of vierde kans te geven.
Activistenpartij
De Amsterdamse student Carlos van Eck beschouwt zichzelf als marxist. Van Eck is medeoprichter van de Activistenpartij, die afgelopen maand op de Universiteit van Amsterdam (UvA) de grote winnaar werd van de verkiezingen voor de Centrale Studentenraad. ’Maar studentenpolitiek is van ondergeschikt belang’, zegt Van Eck tegen het universiteitsblad Folia. Volgens Van Eck zal de nadruk komen te liggen op ’buitenparlementaire activiteiten’ zoals bezettingen.
De Activistenpartij is volgens Van Eck een verzamelpunt voor radicaal-links. De partij heeft al een belangrijke buitenparlementaire overwinning geboekt: de voormalige president-directeur van Shell, Jeroen van der Veer, komt bij nader inzien niet naar de universiteit. De oud-topman was uitgenodigd voor een debat met studenten over klimaatverandering en fossiele brandstoffen.
De revolutionairen van de Activistenpartij kondigden aan de bijeenkomst te zullen verstoren en verspreidden het bericht ’Wanted: Jeroen van der Veer. Climate Criminal’. Van der Veer voelde zich niet langer veilig en welkom en hield de uitnodiging voor gezien. Radicaal-links vierde de overwinning met een Instagrambericht: ’Hij cancelt zichzelf voordat wij het deden. We pakken je later.’
Nonsens
Dat andere studenten zich juist verheugden op een debat met Van der Veer, was niet van belang. Het universiteitsbestuur vond de handelswijze van de activisten in strijd met de academische waarden, maar radicaal-links vindt het bestuur ’een instituut dat de bestaande machtsstructuren wil behouden en zijn sociaaleconomische voordelen wil continueren’.
Ik heb zelf lang genoeg op deze universiteit rondgelopen, om dit soort marxistische nonsens te herkennen. Ik studeerde aan de faculteit Politicologie in een tijd dat de klassenstrijd van Karl Marx als theoretisch kader voor bijna alle vakken een vereiste was. Je behoorde altijd uit te komen bij de machtsstructuren waarin de bezittende klasse de arbeidersklasse onderdrukt.
Een van mijn hoogleraren uit die tijd, de communist Kees van der Pijl, zag ik deze week aan tafel bij Thierry Baudet. Hij verkondigt nog steeds dezelfde ’kapitalistische complotten’, die het tegenwoordig ook goed doen bij extreemrechts.
Onnozelheid
Je mag van een nieuwe generatie studenten verwachten dat die op z’n minst heeft gehoord van de massagraven, die nodig werden geacht om de klasseloze heilstaat te realiseren. Maar historische feiten zitten vaker idealen in de weg. Elke generatie haar totalitaire verleiding, zullen we maar zeggen.
De onnozelheid over de marxistische praktijk is aan Amerikaanse universiteiten nog vele malen groter dan hier. De aldaar wijdverbreide woke ideologie spreekt niet over een klassenstrijd, maar over een rassenstrijd. Daarbij veronderstelt men dat de georganiseerde samenleving in dienst staat van heteroseksuele blanke mannen, die met wetgeving en politie mensen met een andere huidskleur of seksualiteit eronder houden.
Op de City University van New York hield de net afgestudeerde rechtenstudente Fatima Mousa Mohammed afgelopen week een vlammende toespraak waarin zij opriep tot omverwerping van het Amerikaanse rechtssysteem. Alle bestaande wetten zouden tot doel hebben niet-blanken in de VS (en daarbuiten) te discrimineren en te onderdrukken. Haar oplossing: opstand en revolutie. Er was applaus van haar medestudenten én van het faculteitsbestuur.
Concentratiekampen
Het bestrijden van ongelijkheid is een populair politiek en maatschappelijk thema. Ook als we ongelijkheid niet onmiddellijk als probleem ervaren, worden onderlinge verschillen ons wel als onrechtvaardig voorgehouden. Extreemlinks presenteert zich als de factor die dat onrecht zo snel mogelijk – en desnoods buitenparlementair –voor ons oplost.
Ik gun iedere zelfbenoemde communist of marxist de nieuwe biografie over oud-communist Karel van het Reve, De zelfdenker van Willem Melching. Van het Reve was de eerste helft van zijn leven communist en in de tweede helft was hij een anticommunist. Door zijn reizen naar de Sovjet-Unie en het contact met gecancelde Russische schrijvers bemerkte hij dat de praktische uitwerking van de theorieën van Marx altijd een totalitaire dictatuur oplevert, waar dissidente geluiden en gedachten eindigden in concentratiekampen.
Maar Van het Reve kende ook als geen ander de aantrekkingskracht van het marxisme: een geloof dat voor alles een oplossing belooft en dat de gelovigen het gevoel geeft aan de goede kant van de geschiedenis te staan. Dat gemoed is nog altijd onweerstaanbaar en mag wat kosten, al zijn het 94 miljoen mensenlevens.
De column verscheen op 7 juni 2023 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties