Aboutaleb, Van Zanen en Dijksma zijn moreel failliet

Zoals de aanslagen van 11 september 2001 in militant-islamitische kring gevierd werden als een overwinning op Amerika, zo wordt er nu in dezelfde contreien gefeest om de terreuraanvallen van Hamas op Israël. En hoewel het in 2001 ook al verklaringen en zelfbeklag regende over het waarom van de terreur, worden nu eenvoudigweg de slachtoffers verantwoordelijk gehouden voor hun eigen dood. Of zoals Johan Derksen het zei: „De Joden hebben het er wel een beetje naar gemaakt.”

Derksen wil daarmee verwijzen naar het Israëlisch-Palestijns conflict. Daarin trekken de Palestijnen al 75 jaar aan het kortste eind, wat het leven in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever er niet beter op maakt. Daarin spelen de Israëlische kabinetten van premier Netanyahu een prominente en kwalijke rol. Vooral de steun voor de Joodse kolonisten, die op de Westelijke Jordaanoever steeds meer land annexeren, is onder Palestijnen een bron van machteloze woede. Van resolutie 2334 van de VN-Veiligheidsraad – waarin de annexaties stellig worden veroordeeld – trekt de Israëlische regering zich niets aan.

Onvoorstelbare wreedheden Hamas

Wat we dezer dagen zien is dat de aversie en haat tegen Israël en de verontwaardiging over het lot van de Palestijnen bij veel mensen te groot zijn om zich ook maar een moment druk te maken over de onvoorstelbare wreedheden die door Hamas zijn begaan. Het festivalterrein waar duizenden jonge mensen het einde van het Loofhuttenfeest vierden veranderde in no time in een executieplaats. Hamas-terroristen maakten urenlang jacht op vluchtende jongeren. Bij de slachtpartij zijn zeker 260 jongeren in koelen bloede doodgeschoten. Er zijn jongens en meisjes in gijzeling genomen en er worden nog honderden mensen vermist.

In de Israëlische dorpen die door Hamas onder de voet zijn gelopen hebben de terroristen lukraak vrouwen, mannen en kinderen doodgeschoten en zijn baby’s levend verbrand. In Gaza zijn de lijken van Israëli’s achter auto’s door de straten gesleept bij wijze van trofee. Het sadisme en de wreedheden gaan het voorstellingsvermogen te boven.

Geweldsorgie tegen burgers

Als deze geweldsorgie tegen burgers in een ander land had plaatsgevonden, dan waren de afschuw en verontwaardiging enorm geweest. Nederlandse burgemeesters hadden geen seconde getwijfeld over een vlag uit solidariteit en respect met de slachtoffers. Maar nu de doden Israëlische mannen, vrouwen, kinderen en baby’s zijn moeten de terreurdaden worden bezien in een ander licht en is een teken van solidariteit met de slachtoffers opeens ’onverstandig’.

Het burgemeesterstrio Aboutaleb, Van Zanen en Dijksma durft geen Israëlische vlag te hijsen en houdt zich schuil in naam van de ’maatschappelijke vrede en orde’. Synagogen en Joodse scholen krijgen éxtra bewaking. Het is duidelijk wie de maatschappelijke vrede en orde bedreigen en zij krijgen bij voorbaat hun zin. Aboutaleb, Van Zanen en Dijksma zijn moreel failliet.

De Israëlische opstelling tegenover de Palestijnen maakt de terreur van Hamas voor menigeen legitiem en voor degene die de aanval zo uitbundig vieren zelfs wenselijk, durf ik te beweren. De pro-Palestina-demonstranten scandeerden al door de straten van Londen, New York en Rotterdam toen de lijken op het festivalterrein en in de overvallen kibboetsen nog warm waren. ’From the river to the sea, Palestine will be free’ is de belofte en Hamas laat zien hoe.

Wie de methoden van Hamas bijzaak vindt en de afslachting van Israëlische burgers statistisch wegstreept tegen het aantal doden aan Palestijnse kant is al even cynisch en immuun voor menselijk lijden als de terreurorganisatie zelf. Aan het begin van het massale offensief op zaterdagochtend wist de leiding van Hamas twee dingen heel zeker: dat ze de oorlog tegen Israël niet zullen winnen en dat de eigen bevolking er de hoogste prijs voor gaat betalen.

Hamas is een militant-islamitische cult waar de dood en het martelaarschap het hoogst haalbare is. Op de scholen in de Gazastrook worden kinderen er vanaf hun peutertijd in onderwezen. De haat tegen Joden en Israël gaat er met de paplepel in. Generatie op generatie. Een leider van Hamas in het zuiden van Libanon vertelde aan een verslaggever van Nieuwsuur hoe ze deze week de dood van vier jonge Palestijnen hebben gevierd. Ze kwamen om bij een vuurgevecht met het Israëlische leger tijdens hun opdracht om Israël binnen te komen. Jongens in de bloei van hun leven de dood ingestuurd voor het martelaarschap. „God zal ze belonen.”

Zelfmoordcommando’s

Er staat een hoge muur om de Gazastrook, omdat Hamas zelfmoordcommando’s Israël in stuurt om daar in het openbaar vervoer dood en verderf te zaaien. Hamas heeft in Gaza meerdere keren een uitgebreid gangenstelsel aangelegd voor militaire doeleinden, maar weigert schuilkelders te graven voor de eigen bevolking. Liever gebruikt Hamas hun huizen als lanceerplek voor de duizenden raketten richting Israël en zet het de eigen bevolking in als doel voor Israëlische vergeldingsacties.

Hamas geeft niets om leven, om vrede, om economische voorspoed of om een betere toekomst voor de mensen die er wonen. Het stelt alles in dienst van het heilige doel: de vernietiging van Israël. Wie uit eerste hand wil lezen hoe het er bij deze terreurorganisatie aan toegaat kan ik Son of Hamas (2011) aanbevelen. Ook verkrijgbaar in een Nederlandse vertaling. Het boek vertelt het waargebeurde verhaal van Mosab Hassan Yousef, de oudste zoon van een Hamas-leider. Als terrorist brengt hij jaren door in Israëlische gevangenissen. Uit weerzin tegen de ideologie van vernietiging en de brutaliteit van Hamas tegen de eigen bevolking pleegt hij hoogverraad en loopt in het diepste geheim over naar de andere kant. Met zijn inlichtingen weet de Israëlische geheime dienst Shin Bet tientallen zelfmoordaanslagen te voorkomen.

Enige weg naar duurzame vrede

Tijdens de pro-Palestina-demonstratie aanstaande zondag in Amsterdam zullen er zeker mensen meelopen die vinden dat een Palestijnse staat náást Israël uiteindelijk de enige weg naar duurzame vrede is. Ik denk dat ook. Maar zij lopen tussen anderen die dat station allang gepasseerd zijn of nooit als doel hebben gezien. Die mensen onderschrijven luidkeels of binnensmonds de vernietiging van Israël.

En voor wie denkt dat daar de missie van Hamas eindigt heeft hun commandant Mahmoud al-Zahar een verrassing in petto: het gaat zijn organisatie niet alleen om de vernietiging van Israël, maar om de ’verdelging’ van alle Joden en alle christenen in de hele wereld.

Dat dat uit militant-islamitische hoek geen loze kreten zijn weten we sinds 11 september 2001. Zijn volgelingen durven het in westerse steden best hardop te roepen. In Australië zwaaien demonstranten met Palestijnse vlaggen en scanderen ’gas the Jews’ wanneer de burgemeester van Sydney no matter what een Israëlische vlag op het Opera House laat projecteren. Want antisemieten gehoorzamen, dat zouden we nooit meer doen.

Deze column verscheen op 11 oktober 2023 in De Telegraaf