Mede-oprichter van Black Lives Matter en zelf verklaard marxist Patrisse Cullors blijkt de afgelopen jaren miljoenen dollars geïnvesteerd te hebben in Amerikaans vastgoed.
Ik gun haar het rendement, maar de strijd van Cullors tegen het grootkapitaal en de sociale ongelijkheid neemt met deze belegging wel een tragische afslag. Zij sluit zich aan in de lange rij voorvechters van radicale gelijkheid die voor zichzelf graag een radicale uitzondering maken.
Patrisse Cullors is een van de drie oprichters van Black Lives Matter (BLM). Ze was de eerste die in 2013 de hashtag BlackLivesMatter gebuikte naar aanleiding van de verontwaardiging over de vrijspraak van een burgerwacht (een latino), die de dood van een zwarte jongen op zijn geweten zou hebben. De twee andere oprichters zijn activisten Alicia Garza en Opal Tometi.
In 2020 groeit de beweging door – ook buiten de Verenigde Staten – na de beelden van de arrestatie en dramatische dood van George Floyd. Honderdduizenden Europese burgers en talloze bedrijven omarmen BLM om aan te geven dat ook zij tegen racisme zijn, en tegen de ongelijkheid tussen mensen die daaruit voortkomt. Want alle ongelijkheid en sociale onrechtvaardigheid in de wereld is – volgens BLM – het verschil tussen zwarte en witte mensen; tussen onderdrukten en hun onderdrukkers.
In een beroemd interview uit 2015 zegt Patrisse Cullors over het activisme en de ideologische basis van BLM als politiek project: „Met name ikzelf en Alicia (Garza, red.) zijn getrainde organisatoren. We zijn getrainde marxisten.”
Getrainde marxisten beschouwen zichzelf als de voorhoede van een revolutie die alle bestaande structuren moet vernietigen, om zo alle onrecht met wortel en al uit te roeien. Geen bescheiden ambities. Maar voor BLM is het kapitalisme dan ook een uitvinding van blanke mensen en een economisch systeem dat draait om de uitbuiting van niet-blanken. In 2015 riep mede-oprichter Garza dat zwarte levens er pas toe doen als het kapitalisme is afgeschaft.
Kameraad Cullors wilde daar blijkbaar niet op wachten en stak 3,2 miljoen dollar in 3 high end huizen in en om Los Angeles. De New York Post ontdekte dat Cullors ook belangstelling heeft voor een optrekje tussen de villa’s van zanger Justin Timberlake and golfer Tiger Woods in een luxe resort op de Bahama’s. Burgers en bedrijven hebben vorig jaar voor 90 miljoen dollar gedoneerd aan Black Lives Matter. De organisatie weigert tot nog toe transparant te zijn over hoeveel daarvan terecht is gekomen bij haar drie oprichters.
De strijd van BLM tegen racisme en ongelijkheid klinkt niet alleen maar nobel, maar blijkt in de praktijk ook bijzonder lucratief. En door de eeuwen heen hebben we gezien dat het privilege om tot de revolutionaire voorhoede te behoren dat ook altijd is geweest.
Tijdens de Franse Revolutie mocht Robespierre dan de bijnaam ’de onomkoopbare’ hebben, hij was een hoge uitzondering tussen de corrupte voorhoede. De enorme fortuinen die tijdens de revolutie waren buit gemaakt op de kerk en de adel, vonden hun weg nooit naar de arme boeren. Ze werden geconfisqueerd door de revolutionairen, die in naam van de gelijkheid de macht in Frankrijk gegrepen hadden.
We zagen het bezit en de rijkdom van Josef Stalin en de onvoorstelbare decadentie van Mao in naam van de gelijkheid. Een paar jaar voordat de Berlijnse Muur zou vallen, zag ik de dagelijkse praktijk van het gelijkheidsideaal in het grijze bestaan van de DDR. Voor iedereen dezelfde huizen, dezelfde auto’s en dezelfde winkels met dezelfde spullen. Na de val van de Muur bleek de revolutionaire voorhoede zich al die tijd aan hun eigen ideaal onttrokken te hebben. De voorhoede bleek te wonen in een afgeschermd dorp, in villa’s die voor de rest van het land onbereikbaar waren. Net als de westerse producten dat waren, die in de winkels in het dorp van de Oost-Duitse partijtop in overvloed aanwezig waren.
Ook onderweg naar de heilstaat van Black Lives Matter is Orwell onontkoombaar. Het is even cynisch als voorspelbaar dat het altijd degenen zijn die het heil voor de wereld in petto hebben, die in stilte zo hartstochtelijk omarmen wat ze anderen zo luid proberen te ontzeggen.
Deze column verscheen op 14 april 2021 in De Telegraaf
Reactie plaatsen
Reacties